Weten is zweten !

door 16 oktober 2017algemeen, Uncategorized

We schrijven september 2011. Nu zes jaar geleden. Ik nam toen de beslissing om 1 jaar loopbaanonderbreking te nemen en opnieuw naar school te gaan. Na dat jaar zouden we wel zien : doorgaan of terugkeren naar de werkplek.

Bachelor in de Podologie. Hoe haal ik het in mijn hoofd om hieraan te beginnen ?

Ik heb totaal geen (para-)medische basis, heb in 20 jaar geen cursus meer aangeraakt en zal de komende 3 jaar tussen de 18 tot 25-jarigen toeven. Waar zit mijn verstand ? Waar is mijn comfortzone ? Bloed, zweet en tranen. Dat heeft het zeker gekost.

Het bloed was niet zozeer het mijne, maar dat van de patiënten die ik op vele stageplaatsen met mijn bistouriemes heb geprikt. Elke student moet van nul beginnen .. ook de volwassen studenten. Gelukkig heb ik dát intussen wel in de vingers 😉.

Het zweet was ook een beetje van patiënten. Een voet die al een hele dag in een schoen heeft gezeten, zweet nu eenmaal. Niets mis mee (tenzij het angstzweet betreft, voor mij, of mijn bistouriemes natuurlijk). Maar ik heb zelf minstens evenveel gezweet. Studeren op je 41ste is echt geen makkie. Uren heb ik zitten zwoegen om allerlei termen, begrippen, cijfers en redeneringen in mij op te nemen. Menig sociale en familiale engagementen zijn aan mij voorbijgegaan. No pain, no gain ! Maar ik vond de materie wel interessant. Dat scheelde.

De tranen zijn gelukkig zeer beperkt gebleven. Maar ze waren er wel, af en toe. Soms door stress, soms door eenzaamheid. Maar vaak ook uit onmacht en frustratie. Het studentenleven zoals het is ..

Maar na 3 jaar studeerde ik af. Waar begin ik nog over ?

Als (para-)medicus ben je het je patiënten verplicht levenslang te blijven leren. Stilstaan is immers achteruitgaan. En zo komt het dat ik afgelopen zaterdag opnieuw op de schoolbanken zat. Sportpodologie. Een opleiding georganiseerd door Artevelde Hogeschool Gent en Voetvorm. Negen zaterdagen lang zullen we met 40 podologen leren over het aanpassen van zolen bij sport gerelateerde klachten, kinesiologie, kuitpijn, sportvoeding, sportfysionomie, spierkettingen, ..

Ik kijk er naar uit. Dat spreekt voor zich. Ondertussen ben ik wel 6 jaar ouder en dat denken en leren gaat er echt niet op vooruit. Helaas.

Ik zal me wellicht niet meer eenzaam voelen deze keer. Maar zweten zal ik !

Want Weten is Zweten !

Maar de materie is super interessant. Dat scheelt 😊.

We schrijven september 2011. Nu zes jaar geleden. Ik nam toen de beslissing om 1 jaar loopbaanonderbreking te nemen en opnieuw naar school te gaan. Na dat jaar zouden we wel zien : doorgaan of terugkeren naar de werkplek.

Bachelor in de Podologie. Hoe haal ik het in mijn hoofd om hieraan te beginnen ?

Ik heb totaal geen (para-)medische basis, heb in 20 jaar geen cursus meer aangeraakt en zal de komende 3 jaar tussen de 18 tot 25-jarigen toeven. Waar zit mijn verstand ? Waar is mijn comfortzone ? Bloed, zweet en tranen. Dat is de tol.

Het bloed was niet zozeer het mijne, maar dat van de patiënten die ik op vele stageplaatsen met mijn bistouriemes heb geprikt. Elke student moet van nul beginnen .. ook de volwassen studenten. Gelukkig heb ik dát intussen wel in de vingers 😉.

Het zweet was ook een beetje van patiënten. Een voet die al een hele dag in een schoen heeft gezeten, zweet nu eenmaal. Niets mis mee (tenzij het angstzweet betreft, voor mij, of mijn bistouriemes natuurlijk). Maar ik heb zelf minstens evenveel gezweet. Studeren op je 41ste is echt geen makkie. Uren heb ik zitten zwoegen om mij allerlei termen, begrippen, cijfers en redeneringen eigen te maken. Menig sociale en familiale engagementen zijn aan mij voorbijgegaan. No pain, no gain ! Maar ik vond de materie wel interessant. Dat scheelde.

De tranen zijn gelukkig zeer beperkt gebleven. Maar ze waren er wel, af en toe. Soms door stress, soms door eenzaamheid. Maar vaak ook uit onmacht en frustratie. Het studentenleven zoals het is ..

Maar na 3 jaar studeerde ik af. Waar begin ik nog over ?

Als (para-)medicus ben je het je patiënten verplicht levenslang te blijven leren. Stilstaan is immers achteruitgaan. En zo komt het dat ik afgelopen zaterdag opnieuw op de schoolbanken zat. Sportpodologie. Een opleiding georganiseerd door Artevelde Hogeschool Gent en Voetvorm. Negen zaterdagen lang zullen we met 40 podologen leren over het aanpassen van zolen bij sport gerelateerde klachten, kinesiologie, kuitpijn, sportvoeding, sportfysionomie, spierkettingen, ..

Ik kijk er naar uit. Dat spreekt voor zich. Ondertussen ben ik wel 6 jaar ouder en dat denken en leren gaat er echt niet op vooruit. Helaas.

Ik zal me wellicht niet meer eenzaam voelen deze keer. Maar zweten zal ik ! Want weten is zweten.

Maar de materie is super interessant. Dat scheelt 😊.

Wil je meer weten ? Neem gerust contact op voor een intake gesprek.

 

Pin It on Pinterest