Hartproblemen ? Laat je stap onderzoeken !
Ze is vooraan in de zeventig. En eind vorig jaar had ze een hartoperatie ondergaan. Met een flinke revalidatieperiode erachteraan. Zo moest ze onder andere 20 minuten stappen aan een snelheid van 5km/uur.
Pittig. En dat enkele keren per week. Maar het ging vlot. Figuurlijk toch.
Want toen ze na die intensieve revalidatieperiode op eigen houtje in haar buurt is beginnen stappen, kreeg ze plots last. Nu ja, zo plots was dat ook weer niet. Ze had haar afstand steeds verlengd en zat zo na enkele maanden al aan bijna 20.000 stappen. Twintigduizend ! Dat is niet niks. Zeker niet na een dergelijke ingreep.
Ze beschouwde de last eerst als een postoperatief gevolg en liet haar bloedvaten in de kuiten nakijken. Een echo bevestigde dat alles ok was, dus ze was gerustgesteld. Bovendien kreeg ze inmiddels ook bloedverdunners toegediend. Geen reden dus om zich zorgen te maken.
En toch. Die ene ‘knoesel’ aan de buitenkant van haar linkervoet begon te zeuren bij het stappen. In het begin had ze geen last, maar na enkele kilometers begon de pijn telkens weer op te spelen.
Dus ging ze naar een orthopedisch chirurg. Daar werd haar gevraagd haar sandalen uit te doen, in een schuimdoos te gaan staan en een week later de benodigde zolen op te halen. Want ze had last van pes plani (ofte : platvoeten) !
Toegegeven : dat was inderdaad wel het geval. Maar of dat de oorzaak was van de klacht … ? Ze vond het nogal kort door de bocht en dus ging ze voor een tweede opinie. Bij de podoloog/stapanalist deze keer. En zo zat ze dus bij mij met haar verhaal.
Bovendien, zo stelde ze, doet mijn rechter heup ondertussen ook al pijn bij het stappen. En of dat dan met een afdruk in een schuimdoos kon worden opgelost, was haar vraag.
Ik stelde voor een volledig stap onderzoek te doen. En daar bleek al snel een link tussen de pijn in de linker ‘knoesel’ en de rechter heup. Door een (te) zwakke rechter heup, zakte namelijk de linker heup fel naar binnen. Samen met die linker heup klikte ook de linker voet naar binnen met de herkenbare pijn in de ‘knoesel’ tot gevolg. En dit gebeurde dus bij elke wandeling opnieuw. Elke stap opnieuw.
Advies : opstart podologische zooltherapie, spierversterkende oefeningen én nazicht bekken/heup door een osteopaat. Resultaat : na 2 weken was de dame super content. Het stappen ging weer vlot. Ook letterlijk nu.
Met een schuimdoos hadden we niet alleen die link gemist. De orthopedische zool (voor die platvoet, weet je nog) zou ook haar manier van stappen niet hebben aangepakt. Noch de ‘knoesel’, noch de heup zouden hiermee gebaat geweest zijn. Integendeel : het risico op verdere artrose, peesontsteking of zelfs bursitis zou tijdens haar wandelingen alleen maar toenemen. Ik wil niet denken aan de pijnmedicatie en mogelijke operaties die daarop zouden kunnen volgen, mocht ze toch zijn gaan wandelen met die zolen specifiek gemaakt voor haar platvoeten.
Of erger : ze zou het wandelen staken en stilvallen !
En hoe nadelig zou dat niet zijn voor haar gezondheid (haar hartproblemen indachtig) ?
Je kan dus stellen dat een stap onderzoek na een hartoperatie zeker geen overbodige luxe is. Als je als patiënt in beweging wil blijven, is het toch logisch dat ook vooraf gekeken wordt of jouw manier van stappen wel optimaal verloopt, niet ?
Je fietst toch ook niet verder als je weet dat je banden plat staan ?
Een gescreend patiënt is er twee waard ! En dan heb ik het niet alleen over dat hart van jullie 😉
Wil jij graag jouw stap onderzoek inplannen ? Neem meteen hier contact op.
